- Bereza
Bereza, do 1940 miasto w południowo-zachodniej części Białorusi, nad rzeką Jasiołdą (dopływ Prypeci), w obwodzie brzeskim. W 1989 r. miasto liczyło 23 tys. mieszkańców. Pierwsze wzmianki o Berezie sięgają XV wieku. Prawa miejskie uzyskało w 1600 r. Od połowy XVII wieku było własnością Radziwiłłów. W 1648 r. powstał tutaj klasztor Kartuzów, eremy oraz budowle gospodarcze, otoczone murem z basztami i bramami. W 1831r. nastąpiła kasata klasztoru.
W latach 1934-1939 znajdował się tu obóz odosobnienia dla więźniów politycznych. Osadzano w nim przeciwników politycznych sanacji.
Pallotyński związek z tym miastem sięga dwudziestolecia międzywojennego, gdyż w 1937 r. Pallotyni przybyli do klasztoru w Berezie i objęli opieką duszpasterską parafię. W 1939 roku pracowało tutaj 3 księży i 5 braci, zajmujących się pracą duszpasterską, remontem klasztoru oraz prowadzeniem gospodarstwa i uprawą ziemi. W remoncie klasztoru brało też udział kilkudziesięciu więźniów politycznych z pobliskiego więzienia. 21 grudnia 1938 r. odbyło się uroczyste oddanie klasztoru i kaplicy do użytku. Duszpasterzowanie Pallotynów na terenie Berezy oficjalnie zakończyło się wraz z wybuchem wojny, w 1939 roku (klasztor zajęło wojsko), jednak jeszcze przez kilka lat po zakończeniu wojny na terenie miasteczka było prowadzone duszpasterstwo. W 1964 roku w Berezie zburzono kościół, a w jego miejscu postawiono dom handlowy. Przez prawie trzydzieści lat w mieście nie było kościoła ani duszpasterza.
Pallotyni przybyli do Berezy po raz drugi jesienią 1991r., Siostry Pallotynki w 1995 r. Zastali zrujnowany kościół i klasztor pokartuski. Na początku lat dziewięćdziesiątych z powodu braku kościoła Mszę odprawiano w wynajmowanej sali teatralnej. Nowy kościół wybudowano na skraju miasta. Katolicy to najczęściej osoby pochodzenia polskiego. Co roku z parafii organizowana jest pielgrzymka do Łagiszyna, gdzie znajduje się cudowny obraz Matki Bożej Królowej Polesia. W czasie kilku dni pątnicy pokonują trasę 120 km.
Siostry Pallotynki – katechizują dzieci i młodzież, prowadzą chór parafialny, niosą pomoc osobom chorym i starszym, prowadzą zakrystię.

- Woronowo

Woronowo jest osiedlem typu miejskiego, w obwodzie grodzieńskim, 32 km od Lidy, 13 km od granicy z Litwą. Obecnie liczy 6,3 tys. mieszkańców. Pierwsza wzmianka o mieście pochodzi z roku 1536.
Do roku 1967 w Woronowie, na Białorusi, stał zabytkowy drewniany kościół p.w. Zbawiciela, zbudowany w 1705 roku. Mimo protestów mieszkańców został on zburzony przez władze radzieckie. Oficjalnym tego powodem był jego zły stan techniczny. W miejscu kościoła zbudowano dom kultury. Od tego czasu miejscowi katolicy dojeżdżali do kościołów w Wilnie i w litewskich Solecznikach.

W 1990 roku przybyli tutaj Pallotyni. Utworzyli oni tymczasową kaplicę nieopodal miejsca przeznaczonego pod budowę przyszłej świątyni. W 1991 roku poświęcono krzyż misyjny oraz plac pod budowę nowego kościoła. Budowa świątyni trwała około dziesięciu lat.
19 maja 2002 roku bp Aleksander Kaszkiewicz poświecił nowy kościół. Świątynia jest trójnawowa; w głównym ołtarzu znajduje się obraz Jezusa Miłosiernego.

Siostry Pallotynki
Od 1992 roku przy parafii pełnią posługę Siostry Pallotynki – Do ich zadań należy katecheza ok. 600 dzieci i młodzieży, działalność charytatywna oraz praca z grupami parafialnymi (Mały i Młody Apostoł, Wspólnota Wieczernikowa, Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego). Ponadto Siostry organizują wakacyjne rekolekcje dla dzieci i młodzieży.